Kwiaty są nieodłączną częścią każdej ceremonii ślubnej. Od wielu lat upiększają je swoimi kolorami, kształtami, zapachami. W dzisiejszych czasach w trakcie zaślubin cały kościół i sala weselna ustrojone są kwiatami, goście rzucają na szczęście płatki kwiatów, a co najważniejsze, Panna Młoda trzyma w rękach zdobiący ją bukiet. Nie zawsze jednak tak było. Dokąd zatem sięga tradycja wiązanki ślubnej?

Ślub w początkach naszej ery
Już w starożytności Para Młoda dekorowana była roślinami. Zarówno Pan Młody, jak i Panna Młoda zdobili swoje głowy wieńcami z ziół, głównie rozmarynem, mirtem, rutą. Wtedy kwiaty nie miały tylko charakteru ozdobnego. Ich zadaniem było także zapewnienie Nowożeńcom powodzenia i płodności, odpędzenie złych duchów. Dzisiaj rola ta przypada obrączkom. Zwyczaj ten trwał do końca XV wieku. Teraz już tylko Panna Młoda przystraja swą głowę wieńcem. Z czasem jednak  wieńce zostały zastąpione diademami. Początkowo była to skromna ozdoba, wykonana głównie z mirtu, potem zaczęto wykorzystywać więcej roślin, diadem stał się bardziej obfity.

Pierwsze kwiaty na ślubie
W XIX wieku w Europie na uroczystościach ślubnych zaczęły ukazywać się zielone ozdoby kwiatowe. Były to tzw. korony, miały one różne kształty, wraz z upływem czasu były coraz bardziej wyszukane i oryginalne. Moda na nie rozpowszechniła się na kontynencie za sprawą Niemiec. W tych latach pojawiły się też inne kwiatowe ozdoby jak przypinki, które służyły zarówno mężczyznom i kobietom.

Epoka romantyzmu i nasze współczesne wiązanki ślubne
Wiązanki  ślubne, które przypominają nasze współczesne bukiety, mają swoje źródło w epoce romantyzmu. Nic dziwnego, wtedy to uroda kobiety traktowana jako niezwykle delikatna i łagodna, podkreślana była dzięki kwiatom. Ducha romantyzmu odnaleźć można  było na ceremonii ślubnej, Panie odziane w zwiewne suknie trzymające skromny bukiet – kwiaty związane razem wiszącymi wstążeczkami, w późniejszych latach na wstążkach zawiązywane dwie obrączki z mirtu. Arystokracja i zamożniejsi ludzie, dekorowali złotymi monogramami owe wstążeczki. Bukiet ślubny zwany jest często bukietem biedermeierowskim, a to za sprawą okresu, w którym rozpowszechnił się styl biedermeierowski (lata 1815-1848). Bukiet biedermeierowski kształtem przypominał trapez. Wykorzystywano do niego goździki, piwonie, na szczycie znajdowała się rozwinięta róża. Jego dolna część ozdobiona  była koronką, niekiedy też układano ją pomiędzy kwiatami. Obecnie nazwą bukiet biedermeierowski określamy okrągłe i zwarte wiązanki ślubne. 

Kolejne modyfikacje bukietu ślubnego
Bukiet ślubny wciąż zmieniał się. Forma topornego trapezu została stopniowo zastąpiona kształtem połowy kuli. Taki tradycyjny bukiet, wybierany jest przez przyszłe Panny Młode aż po dziś dzień. Następne ewolucje wiązanki ślubnej obejmują zmiany jego stylu przez dodanie wydłużonych elementów, a także zmianę kształtu w kroplę. Bukiety nie są już zawsze zwartą kompozycją, często pojawiają się luźne połączenia roślinności.

Moc kolorów, kształtów i zapachów wiązanek ślubnych
Od roku 1880 pojawiają się kolejne wersje wiązanek, do Europy dotarły bukiety kaskadowe, bukiety typu naręcze, następnie wodospady. Sale weselne przystrajane były roślinnością, dekorowano je kolorowymi girlandami kwiatowymi. Dzisiaj rzadko wykorzystuje się girlandy, gdyż ich wykonanie jest pracochłonne i kosztowne. Wiązanki układa się z coraz większej ilości różnych gatunków kwiatów, począwszy od delikatnych białych, aż do odważnych kolorowych. Moda na bukiety ślubne stale zmienia się. Projektanci mody oraz floryści prześcigają się w najnowszych trendach, odsłaniają kolejne wersje bukietów ślubnych. Współczesne Panny Młode mają ogromny wybór zarówno kształtu bukietu, jak i kolorów kwiatów. Obecna moda pozwala cieszyć się barwnymi i pachnącymi kwiatami, dzięki którym śluby stają się przepiękną uroczystością.

http://www.portalflorystyczny.pl